گزارشی از یک ضیافت + عکس
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر وبپیما به نقل از خبرآنلاین - روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، ضیافت «در وصف آن شمایل» به مناسبت هزاروپانصدمین زادروز سیدالانبیاء محمد مصطفی(ص) با حضور محمدمهدی عسگرپور و جمعی از چهره های فرهنگ و هنر، سه شنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۴ در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد. اجرا و میزبانی این برنامه که با همکاری انجمن شاعران ایران، انتشارات بین المللی گاج و خانه هنرمندان ایران برگزار می شد، برعهده فوژان احمدی و عباس سجادی بود.
فاطمه راکعی، مدیرعامل انجمن شاعران در این مراسم ضمن خوش آمدگویی به حاضران در این مراسم، به موضوعات متعددی از جمله اخلاق، انسانیت، آشتی، و اهمیت نقش فرهنگ و هنر در ترویج ارزش های انسانی پرداخت و گفت: «برخی تاریخ ها چون امروز که شب ولادت پیامبر است، زمان های مهم و مناسبی برای انجام کارهای فرهنگی هستند. بسیاری از مفاهیم انسانی و باورهای مشترک در میان مردم وجود دارد، هرچند تفسیرهای مختلفی درباره آن ها ارائه می شود، اما محور اصلی همواره انسان و پیام بزرگ آشتی است که باید در زندگی جاری شود و خونریزی و بی گناهی انسان ها پایان یابد.»
او در ادامه با اشاره به اهمیت یادآوری نام خداوند و پیامبران در طول تاریخ، به نقش کتاب های مقدس در ترویج اخلاق و حقوق بشر اشاره و بیان کرد: «عوامل اخلاقی و انسانی باید در مقابل نسل کشی و ظلم مبارزه کنند و از اصول اخلاقی دفاع نمایند. مبارزه با کج فهمی و نیرنگ هایی که در لباس دین و مذهب پنهان شده ، ضرورت امروز ماست. باید پرسید چگونه می توان با ابزارهای فرهنگی، هنری و برنامه ریزی، در مقابل تهدیدات و خطرات آینده مقاومت کرد؟»
مدیرعامل انجمن شاعران در ادامه از نقش شاعران و هنرمندان در ترویج آرمان های معنوی و انسانی قدردانی و تاکید کرد: «همکاری و همبستگی در راه رسیدن به اهداف والای انسانی اهمیت دارد. علاوه بر این، برنامه ریزی فرهنگی و نقش نشست ها و رویدادهای فرهنگی در تقویت ارزش های انسانی و مقابله با نیرنگ ها و ترفندهای دشمنان موضوع مهمی است. زیرا این تلاش ها می تواند راهگشای آینده ای بهتر و پر از صلح و آشتی باشد.»
محمد جواد آسمان، تکتم حسینی، در بخش بعدی این مراسم، به خواندن اشعاری که در وصف پیامبر اسلام سروده بودند، پرداختند.
منوچهر صدوقی سها در بخش بعدی این مراسم، درباره نگرش پیامبر نسبت به شعر و شاعران گفت: «نام «مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم» یکی از اسامی ادبی در تاریخ اسلام است و در تمامی موارد مورد احترام قرار می گیرد. در واقع این نام در آخرین قصیده های ایرانی نیز مورد توجه قرار گرفته است.»
او در ادامه به خواندن قصیده ای از امیری فیروزکوهی که در آن به نام پیامبر اسلام اشاره شده، پرداخت و گفت: «۲۳ مهر سالگرد استاد امیری است و امیدوارم یادبودی توسط انجمن شاعران برای ایشان برگزار شود. وقتی صحبت نسبت دین با شعر در زبان فارسی پیش می آید، بسیار باید گفت. در فرهنگ اسلامی، مفاهیمی مانند عالم مجازی، عالم برزخ، و ملکوت وجود دارند که به صورت نمادین و فلسفی تبیین می شوند.»
صدوقی سها در ادامه صحبت هایش، به آیه ای شریفه که در آن کوه به عنوان نماد ضمیر و حافظ امانت یاد شده است، اشاره و تأکید کرد: «این مفاهیم نشان دهنده ارتباط میان عالم مادی و غیرمادی است. میان شاعر و فردی که در عالم معنوی و ملکوتی حضور دارد، تفاوت است. اما شاعر واقعی باید به سطحی برسد که بتواند از این عالم ها سخن بگوید.»
او در ادامه، به مفاهیمی چون شک و یقین و ارتباط آن ها با حقیقت و واقعیت اشاره کرد و از داستان هایی مانند «شق القمر» و روایات تاریخی و دینی بهره گرفت تا نشان دهد که نگاه فلسفی و دینی به عالم، پیچیده و چندلایه است.
در نهایت، صدوقی سها در بخش پایانی صحبت هایش به اهمیت فهم عمیق و فلسفی از مفاهیم شعری و دینی تأکید کرد و بر ضرورت توجه به ابعاد معنوی و متافیزیکی در تفسیر این مفاهیم پرداخت.
محمدرضا طهماسبی، عباس چشامی، نیز در بخش بعدی این مراسم، به خواندن اشعاری که در وصف پیامبر اسلام سروده بودند، پرداختند. در بخش بعدی این مراسم محمد عبدالحسینی سروش آئینه، مصطفی غریبی، آرش فرهنگ فر به اجرای موسیقی برای حاضران پرداختند. محمد رمضانی فرخانی، مهین زورقی و محسن وطنی نیز در بخش بعدی این مراسم، به خواندن اشعاری که در وصف پیامبر اسلام سروده بودند، پرداختند.
در ادامه این مراسم، رضا موسوی طبری به نمایندگی از ابوالفضل جوکار درباره تاریخ ولادت رسول اکرم(ص) گفت: «درباره سال دقیق ولادت پیامبر اتفاق نظر وجود ندارد؛ ما معمولاً می گوییم «عام الفیل»، اما حتی آن هم به طور قطعی روشن نیست. اختلاف فراوان است، گرچه درباره ماه و روز، برخی دیدگاه ها نزدیک تر است. علت این است که تاریخ ما بیشتر روایت حوادث بوده و کمتر ثبت دقیق زمان صورت گرفته است. با این حال، مورخان همگی اتفاق نظر دارند که در سال اول هجرت، پیامبر ۵۳ سال داشت. با این حساب، اگر سال ۱۴۴۷ هجری قمری را مبنا بگیریم، تقریباً ۱۵۰۰ سال از ولادت پیامبر گذشته است. این موضوع را با آقای مهندس ابوالفضل جوکار، که فعالیت های فرهنگی و اجتماعی گسترده ای دارند (از جمله در انتشارات گاج)، مطرح کردم. ایشان نیز علاقه مند شدند و پیشنهاد کردند که باید کاری جدی صورت گیرد.»
او ادامه داد: «بعدها ایشان سایتی با عنوان Muhammad 1500 به زبان انگلیسی راه اندازی کردند و فعالیت هایی در فضای مجازی، از جمله در شبکه «ایکس» (توییتر سابق)، انجام دادند. کلیپ هایی به زبان عربی، انگلیسی و فارسی تهیه شد و نامه هایی به علما و مراجع فرستادند. برخی از بزرگان نیز پاسخ هایی دادند و بر اهمیت موضوع تأکید کردند. من در ادامه با استاد ساعد باقری تماس گرفتم تا در این مسیر گامی عملی برداریم. همچنین برخی نهادها مانند آستان قدس نیز برای همکاری اعلام آمادگی کردند. قرار بود فراخوان عمومی داده شود، اما جنگ دوازده روزه و حوادث پس از آن مانع و موضوع برای مدتی متوقف شد. تأکید می کنم که هیچ گونه مسابقه یا داوری در کار نبوده است. تنها هدف، ایجاد حرکتی فرهنگی و معنوی بوده است. حتی مبلغی اندک نیز صرفاً به عنوان دستمزد یا پایمزد سنتی برای شرکت کنندگان در مجلس در نظر گرفته شد.»
موسوی طبری در ادامه صحبت هایش گفت: «برخی محققان غربی در دهه های اخیر، به ویژه از دهه ۱۹۷۰ میلادی به این سو، شبهه ای را مطرح کرده اند مبنی بر اینکه اساساً شواهد تاریخی کافی برای وجود پیامبر اسلام وجود ندارد. آن ها به فاصله زمانی میان صدر اسلام و نگارش نخستین سیره ها (مانند آثار ابن اسحاق) اشاره می کنند. اما این نگاه علمی نیست؛ چرا که در بسیاری از میراث های مکتوب، از جمله شاهنامه فردوسی، دیوان حافظ یا حتی متون پهلوی، فاصله میان زمان وقوع رویدادها و ثبت مکتوبشان بسیار بیش از این است. با این وجود، هیچ کس وجود فردوسی یا حافظ را زیر سؤال نمی برد. بنابراین باید «تاریخ» را باور کنیم. تاریخ صرفاً ثبت وقایع نیست، بلکه تاریخ باورها و اثرگذاری آن باورها بر زندگی میلیون ها انسان است. همچنین یادآور شدم که ایرانیان از آغاز در شکل گیری و گسترش اسلام و به ویژه تشیع نقش مهمی داشته اند. حتی برخی منابع تاریخی غیرمسلمان، مانند نوشته های راهب و تاریخ نگار بیزانسی، گزارش هایی درباره پیامبر و حضرت علی دارند. در این منابع، امام علی به عنوان «پادشاه پارسیان» توصیف شده است که نشان از پیوند نزدیک ایرانیان و تشیع دارد.»
او افزود: «در کتاب «دو قرن سکوت» زرین کوب نیز آمده است که بسیاری از همراهان مختار و یاران امامان، ایرانی بوده اند. این نشان می دهد که مسیر اسلام و ایران از همان ابتدا در هم تنیده بوده است. ما باید تاریخ را جدی بگیریم؛ هم از آن بیاموزیم و هم آن را پاس بداریم. ایرانیان در بنای اسلام سهم داشته اند و این حقیقتی است که نمی توان نادیده گرفت. در پایان عرض می کنم که امیدوارم این حرکت فرهنگی ادامه پیدا کند و همه ما تا پایان راه همراه باشیم. اکنون از شما می خواهم برای سلامتی خودتان، بانی این مجلس آقای مهندس جوکار و همه بزرگان حاضر، صلواتی بفرستید.»
ساعد باقری نیز در بخش بعدی این مراسم گفت: «پیش از هر چیز تشکر می کنم از دوستان و برگزارکنندگان این مجلس. به یاد دارم زمانی در منزل استاد شهید صدوقی ـ استاد بزرگ معلمان قرآن ـ بودیم. ایشان به سوره اسراء اشاره داشتند و بر اهمیت تفسیر دقیق آیات آن تأکید می کردند. حتی برخی از بزرگان نیز در ترجمه های خود به دشواری هایی برخورده بودند. در ادامه می خواهم به یکی از جلوه های ارزشمند ادبیات فارسی بپردازم. وقتی از عطار نیشابوری سخن می گوییم، در نگاه بیرون از ایران، بیش از همه به خاطر منطق الطیر شناخته می شود؛ همان داستان پرندگان که به دنبال انتخاب پادشاه برمی آیند و پس از سفری دشوار، به درگاه سیمرغ می رسند. این قصه، به ظاهر اسطوره ای و نمادین است، اما در حقیقت سفری درونی و روحانی را روایت می کند.»
او افزود: «در این مسیر، پرندگان با تاریکی، حیرانی و سرگردانی روبه رو می شوند. آنچه آن ها را نجات می دهد، هدایت است. سالک در این راه به نزد ماه و خورشید می رود، از دریا سخاوت می آموزد، از کوه استواری می گیرد و از عناصر طبیعت درس می گیرد. اما در نهایت، راهنمای اصلی، پیامبر اکرم است. عطار در مصیبت نامه و دیگر آثارش با صراحت می گوید که اوج این سفر، رسیدن به پیامبر است؛ جایی که دیگر سخن از عجز و ناتوانی نیست، بلکه هدایت کامل صورت می گیرد. او پیامبر را چنین می ستاید: «ای سلطان دارالملک دین، ای رسول خاص پروردگار جهانیان، ای دل افروز همه دین باوران، ای سپهسالار همه پیامبران! آفرینش تو را مقصود و غایت خویش دانست؛ زیرا تو اصل هستی، و همه موجودات به وجود تو معنا یافته اند. بهترین امت، بهترین شهرها، بهترین زمان ها و بهترین زبان ها، همه از برکت توست.»
باقری در ادامه صحبت هایش بیان کرد: «این ستایش نشان می دهد که پیامبر، نقطه اوج مسیر هدایت و حقیقت است. در روز قیامت، آنگاه که همه پیامبران و انسان ها نگران نفس خود هستند، تنها پیامبر اسلام نگران امتش بوده و دستگیر امتش می شود. سخن عطار به زیبایی به ما می گوید که مقصد همه درها و راه ها، درگاه پیامبر است؛ و اگر سالک به آن آستان برسد، دیگر دلیلی برای ناامیدی باقی نمی ماند. پس پیام ما روشن است: هدایت و آرامش، تنها در پرتو پیامبر اکرم معنا می یابد. اوست که شکستگی ها را ترمیم می کند، و از او باید طلب پیوند، رحمت و خرسندی کرد.»
بخش بعدی مراسم معطوف به تقدیر از شاعران بود. به این ترتیب از حسین اسرافیلی، اسماعیل امینی، سیدرضا آباقی، پرویز بیگی حبیب آبادی، عباس چشامی، تکتم حسینی، محمد رمضانی فرخانی، خدیو رفعتی، ریحانه رسول زاده، علیرضا سپاهی لائین، امیرعلی سلیمانی، قاسم صرافان، محمدرضا طهماسبی، سعید فرمانی، محمد کاظم کاظمی، عبدالجبار کاکایی، علی کریمان، راهله معماریان، ابوطالب مظفری، حسنا محمدزاده، کبری موسوی، حسین نادری، عبدالمهدی نوری، محسن وطنی، قربان ولیئی، محمد جواد آسمان، حامد میراحمدی، عباس خوش عمل، علی موسوی گرمارودی، علی معلم دامغانی، سید عبدالجواد موسوی، سهیلا میرشکاک، مهین زورقی، نرگس گنجی، فاطمه سالاروند تقدیر به عمل آمد.
این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: خبرآنلاین
