چالش های بدن با اندام های مصنوعی روباتیک
به گزارش سرویس علم و فناوری وبپیما به نقل از همشهری - : نکته مهم تر البته غریبه بودن اعضای بدن روباتیک با سیستم عصبی انسان است که باعث دریافت و پردازش ضعیف سیگنال می شود. چالش هایی ازجمله بهینه سازی بهره وری انرژی و عمر باتری، سفارشی سازی پروتز برای حداکثر راحتی، تطبیق دستگاه برای کار مؤثر در زمین های ناهموار و بازخوردهای حسی مانند حس لامسه نیز از دیگر مواردی هستند که محققان برای رفع آنها در تلاش هستند.
اندام روباتیک چیست؟
اندام های مصنوعی، دستگاه ها یا بافت های مهندسی زیستی هستند که برای جایگزینی، تکثیر یا تقویت اندام های طبیعی ساخته شده و با بدن انسان ادغام می شوند. در این بین، پروتزهای ارتوپدی دستگاه هایی پزشکی هستند که برای جایگزینی استخوان ها و مفاصل ازدست رفته یا آسیب دیده طراحی شده اند. در طول سال ها، پیشرفت در علم مواد و فناوری پزشکی منجر به توسعه پروتزهای ارتوپدی پیچیده تر و کاربردی تر شده است، اما استفاده از این اندام ها گاهی دردسرساز می شود.
- آپدیت جدید این شبکه اجتماعی آن را به اینستاگرام شبیه تر کرد!
دست پرچالش
دست انسان یکی از پیچیده ترین بخش های بدن است که بیش از ۳۰عضله و ۲۷مفصل در کنار شبکه ای از رباط ها و تاندون ها و بیش از ۱۷هزار گیرنده لمسی و پایانه عصبی در کف دارد. این ویژگی ها به دست اجازه می دهد مجموعه ای از کارهای بسیار پیچیده را از طریق طیف گسترده ای از حرکات مختلف انجام دهد، اما پروتز دست فقط دارای یک مفصل در آرنج و یک توده ساکن در انتهاست. هر بار که حرکتی انجام می شود، دست روباتیک یاد می گیرد الگوها را تشخیص دهد.
ایستادن، راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله ها و پیمایش در شیب ها و زمین های ناهموار و به ویژه انتقال بین این حرکات در روبات ها چالش برانگیز بوده است. اما چالش پاهای مصنوعی روباتیک در تکمیل این حرکات این است، که به سیستم عصبی مرکزی کاربر متصل نیستند و بوبپیماراین هماهنگی ندارند. با این حال، تیم های تحقیقاتی برای بهبود اندام های مصنوعی روباتیک و تقلید از حرکات طبیعی انسان همچنان در تلاشند.
این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: همشهری آنلاین
