زمانی جلاد معروف ایران بودم - خانواده ما از هفت پشت جلاد بودند
به گزارش سرویس اجتماعی وبپیما به نقل از رکنا - روزگاری، شغل جلادی یکی از ترسناک ترین و پرحاشیه ترین مشاغل ایران بود. علی میرغضب، آخرین بازمانده از نسل میرغضبان در تهران، یکی از چهره هایی است که درباره شغلش و گذشته ای پرماجرایش روایت های شگفت انگیزی دارد. این مرد، که در زمان مصاحبه با مجله "اطلاعات هفتگی" در سال ۱۳۳۶، نزدیک به صد سال عمر داشت، همچنان در کوچه های مولوی دستفروشی می کرد.
علی میرغضب تمام دوران خود را در راه خدمت به حکومتی سپری کرد که شغلی دشوار، خونین و پر از انتقاد را برای او رقم زده بود. روایات او از ماجراهای بی رحمانه و حیرت انگیز گذشته، جنبه ای از تاریخ معاصر ایران را روشن می کند که کمتر به آن پرداخته شده است.
خاطرات میرغضب معروف ایران
میرغضب با صراحتی بی مانند، از تجربه های تلخ خود به عنوان جلاد سخن می گوید. او زوایای گوناگون این شغل، از تربیت میرغضب ها تا مواجهه با محکومان و برخوردهای مردم را بازگو کرده است. در روایت های علی، شاهد نگاه های متفاوت جامعه نسبت به شغلی هستیم که میان ترس، نفرت و کنجکاوی مردم سرگردان بود.
اولین بخش از سخنان علی میرغضب به تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۳۶، در مجله اطلاعات هفتگی منتشر شد. در ادامه، قسمت هایی از این خاطرات خواندنی را با شما به اشتراک می گذاریم:
«زمانی جلاد معروف ایران بودم»
علی میرغضب در خاطراتش می گوید: "زمانی، من جلاد معروف ایران بودم. بسیاری از مردم از شنیدن اسم من نفرت پیدا می کردند، ولی واقعیت این است که جلاد نیز انسانی با احساسات و عواطف است؛ شغلی برای او تعیین شده که ظاهراً پست و نفرت انگیز به نظر می آید."
علی به تصویر می کشد که چطور مردم با دیدن او در لباس قرمز و خنجر تیز در دست، از او متنفر می شدند. او ظاهر خود را به چشم خشونت و ترس در نگاه جامعه می دید. "من بارها محکومان بی شماری را در میدان های اعدام سر بریدم. با محکومان مختلفی روبه رو شدم، برخی خونسرد بودند و برخی به شدت ترسیده و گریه می کردند." به گفته علی، گریه ها و التماس های محکومان بی فایده بود، چرا که او نیز چاره ای جز اجرای حکم نداشت.
چرا مردم برای دیدن اعدام ها جمع می شدند؟
علی میرغضب به توصیف حضور مردم در میدان های اعدام پرداخته است: "مردم دسته دسته برای تماشا می آمدند. با وجود ترس، حس کنجکاوی آن ها را به میدان می کشید. وقتی من حکم را اجرا می کردم، می دیدم که مرا نفرین می کنند، اما من بی گناه بودم. من یک مأمور بودم و محکومین گناهکار."
میراث خانوادگی جلادی
علی میرغضب با افتخار از خانواده جلادان خود سخن می گوید. او می گوید: "خانواده ما از هفت پشت جلاد بودند. این حرفه برای ما به صورت موروثی بود. روزی که به دنیا آمدم، حکومت مرا به عنوان میرغضب استخدام کرد."
«میرغضب کوچولو»
یکی از قسمت های جالب خاطرات علی، دوران کودکی اوست که او را میرغضب کوچولو صدا می زدند. وی یادآور می شود: "از چهار یا پنج سالگی مردم مرا میرغضب کوچولو صدا می زدند. حتی در بازی هایی که با بچه ها داشتم، همیشه مرا به عنوان جلاد انتخاب می کردند."
علی با وجود سن کم، در محیطی بزرگ شد که شغل جلادی راهی برگشت ناپذیر برای او بود. مادر او نیز از کمبود بهداشت آن زمان رنج می برد و دست علی کج مانده بود، که همین نقص به گفته خودش، هیبت بیشتری به او می داد.
اقساطی با ضمانت مادام العمر
ویزیت و مشاوره رایگان ⇱اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید:
- چرا در در روزهای آخر جنگ، شلیک موشک های ایرانی کمتر شد؟+ویدیو
- مشاهده خبر
اخبار تاپ حوادث
- زمانی جلاد معروف ایران بودم / خانواده ما از هفت پشت جلاد بودند
- وصیت نامه شهید حاجی زاده منتشر شد + متن کامل با دستخط و امضای زیبای سردار شهید با تاریخ نگارش
- کشف جسدی در غل و زنجیر + عکس تکان دهنده
- مامور زحمتکش پلیس راهور را آتش زدند / واقعا گناهش چه بود ؟
- اقدام عجیب بیجه پاکدشت بعد از قتل کودکان ! / با چاقو می بریدم تا رگ ها و گوشت انسان را ببینم !
- دختر دانشجو در حمام بود که مرد همسایه بی لباس داخل شد و ... + عکس
این خبر توسط سایت رکنا منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: رکنا
