حکایت پلی در تهران که دیگر نیست
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر وبپیما به نقل از همشهری - برای یافتن دلیل این نامگذاری باید به دوره ناصرالدین شاه برگردیم، روزگاری که به دستور شاه در این محل یک پل چوبی ساخته شد، اما با اینکه پل در دوره پهلوی اول خراب شد هنوز این نام بر این بخش از تهران باقی مانده است. تهران شناسان درباره تاریخچه شکل گیری و وجه تسمیه این محله هم روایات کم و بیش مشابهی دارند. ازجمله اینکه وقتی ناصرالدین شاه در سال بیستم پادشاهی خود به فکر گسترش و توسعه شهر افتاد و تصمیم گرفت محدوده شهر را فراخ تر کند، نیاز بود دروازه های پیشین که در عصر شاه طهماسب صفوی بنا شده بودند از میان برداشته شوند. در آن زمان، بیرون از دروازه های تهران، در جایی که عشرت آباد نامیده می شد و اکنون میدان سپاه نام گرفته، کاخی برای شاه و همسرانش ساخته شد. از آنجا که در حد فاصل شهر و راهی که به این کاخ می رسید خندق عمیق و پرآبی با هدف دفاع از شهر حفر شده بود، برای سهولت در عبور و مرور شاه به این کاخ پلی چوبی روی آن ساخته شد و این محل پل چوبی نام گرفت. بعد از ساخت دروازه های جدید این خندق پر شد، اما هنوز هم این مکان را که در خیابان انقلاب فعلی قرار دارد، به نام پل چوبی می شناسند. البته در پایین تر از میدان سپاه و تقاطع خیابان های انقلاب و ابن سینا هم پلی معروف به پل چوبی وجود دارد که البته از چوب نیست.
این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: همشهری آنلاین
