نخستین عکس رادیولوژی تاریخ
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر وبپیما به نقل از همشهری - همشهری آنلاین: عکس هایی در تاریخ هستند که مبدائی برای چیزی نو بنیان می گذارند، سرآغازی می شوند بر تاریخی نیامده که در انتظار کشف است و چشم به راه آیندگان دارد. این عکس ها نه فقط با هنر عکاسی که با علم و صنعت سروکار دارند. عکس رادیولوژی که در درمان بیماری های مختلف به آن حاجت از همین عکس هاست. ترکیب دانش و هنر و پزشکی.
ویلهلم کنراد رونتگن در پی کشف اثرات پرتوهای کاتدی بود؛ جریانی از انرژی الکترومغناطیسی که از الکترودهای منفی ساطع می شود. او هنگام آزمایش در آزمایشگاهش، که در دانشگاه وورتسبورگ فعالیت می کرد، متوجه شد که این پرتوها از لوله های شیشه ای عبور کرده و باعث درخشش یک ورق کاغذ در نزدیکی شده اند. رونتگن این پرتوها را به دلیل ناشناخته بودن منشأشان، پرتو ایکس (X-rays) نامید و شروع به عکس برداری از اجسام بی جان کرد تا ببیند زیر سطح آن ها چه چیزهایی پنهان است.
اندکی پیش از کریسمس سال ۱۸۹۵، او دست چپ همسرش آنا را قرار داد و از استخوان های آن (و حلقه ازدواجش) عکسی گرفت. این کشف انقلابی نه تنها جایزه نوبل فیزیک را برای رونتگن به ارمغان آورد، بلکه ابزار تشخیصی بی نهایت ارزشمندی در اختیار پزشکان قرار داد. اما آنا رونتگن نگاه تلخ تری به کار همسرش داشت و با دیدن تصویر استخوان های دستش گفت: «من مرگم را دیده ام.»
این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: همشهری آنلاین
