• تیم محتوای وبپیما
  • سه شنبه 16 اردیبهشت 1404
  • 27 دقیقه

ایالات متحده از پس یک جنگ جدید برنمی آید - آمریکا فقط یک هفته ذخایر موشک دارد؛چطور این رخ داد؟!

به گزارش سرویس بین الملل وبپیما به نقل از خبرآنلاین - مکنزی ایگلن و برادی افریک در تحلیلی برای روزنامه نیویورک تایمز با عنوان «آمریکا توان جنگ ندارد» نوشت:

ایالات متحده پیشرفته ترین تجهیزات نظامی جهان را در اختیار دارد و کیفیت در نبرد اهمیت بسزایی دارد. اما کمیت نیز حرفی برای گفتن دارد. و از کشتی ها گرفته تا گلوله ها و سربازان، ارتش ایالات متحده پرسنل و تجهیزات لازم برای جنگ بزرگ را ندارد.

نیروهای مسلح آمریکا، با ناوگانی دریایی که تقریباً نصف اندازه سال ۱۹۸۷ است و ناوگانی کوچک تر و قدیمی تر از هواپیماهای جنگی، تنها برای درگیری های کوتاه، سریع و با شدت بالا مجهز شده اند. وقتی جنگ طولانی تر و خشونت آمیزتر باشد چه اتفاقی می افتد؟ نبرد اوکراین علیه روسیه، نبردهای اسرائیل در خاورمیانه و عملیات های اخیر ایالات متحده علیه حوثی ها در یمن، پیش نمایشی از خواسته های جنگ مدرن ارائه می دهند و نشان می دهند که چرا آمریکا برای پیروزی در یک درگیری بزرگ به چیزی بیش از آنچه اکنون داریم نیاز دارد.

دستور کار وزیر دفاع، پیت هگست، از سوی رئیس جمهور ترامپ برای “تمرکز مجدد” بر پنتاگون باید تضمین کند که ارتش آمریکا منابع لازم برای تحمل و پیروزی در یک جنگ بزرگ را دارد. ترقی خواهان و بازهای مالی برای بودجه نظامی دندان تیز کرده اند، اما وزیر دفاع باید از کاهش منابعی که مستقیماً قدرت رزمی آمریکا را تقویت می کنند، از جمله پرسنل فعال، مهمات، کشتی های جدید و هواپیماهای جدید، خودداری کند.

هیچ عدد جادویی برای میزان هزینه ای که ایالات متحده باید برای دفاع صرف کند وجود ندارد، اما منابعی که اکنون داریم برای مقابله با چالش های همزمان ناشی از چین، روسیه، ایران، کره شمالی و گروه های تروریستی در سراسر جهان کافی نیست. هرچه توانایی های دفاعی ما بیشتر از خطراتی که با آن روبرو هستیم عقب بماند، جبران آن پرهزینه تر خواهد بود.

چطور این اتفاق افتاد؟ در چند دهه گذشته، واشنگتن یک نیروی نظامی بزرگ تر و بادوام تر را با یک نیروی نظامی پیشرفته اما شکننده معاوضه کرده است. برنامه ریزان دفاعی، مقادیر کمی از سلاح های گران قیمت و پیشرفته را بر تولید مهمات کافی برای یک نبرد طولانی اولویت داده اند. این تغییر متکی به این بود که سلاح های پیشرفته قدرت پایان دادن قاطعانه و سریع به جنگ را دارند. با این حال، جنگ های مدرن تکامل یافته اند تا هم به سیستم های پیشرفته و هم به حجم زیاد مهمات اصلی قرن بیستم، مانند گلوله های توپخانه و موشک ها نیاز داشته باشند.

اوکراین در نبرد خود علیه تهاجم روسیه روزانه تا ۱۵۰۰۰ گلوله توپخانه استفاده می کند. ایالات متحده تنها ۴۰۰۰۰ گلوله در ماه تولید می کند.

ایالات متحده همچنین با کمبود مهمات پیشرفته مانند موشک های هدایت شونده دقیق مواجه است. هنگامی که آمریکا اواخر سال گذشته به دفاع از اسرائیل در برابر حملات ایران کمک کرد، کشتی های جنگی ما در یک شب به اندازه یک سال تولید موشک رهگیر SM-۳ استفاده کردند. حملات تهاجمی به اهداف حوثی ها در یمن نیز ذخایر موشک های کروز را تخلیه می کند - همان نوعی که در درگیری در اقیانوس آرام حیاتی خواهد بود. بازی های جنگی که یک درگیری با چین را شبیه سازی می کنند، تخمین می زنند که ایالات متحده در عرض یک هفته ذخیره برخی از سلاح های حیاتی، مانند موشک های ضد کشتی دوربرد را تمام خواهد کرد.

کارخانه های ما نمی توانند یک شبه تولید را افزایش دهند. ارتش ایالات متحده از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، تولید گلوله های توپخانه را به شدت افزایش داده است، اما تنها پس از سال ها رشد سرمایه گذاری و تلاش هماهنگ. حتی با سرمایه گذاری های مشابه، پنتاگون برای افزایش تولید مهمات دقیق پیشرفته تر تلاش می کند - که می تواند سال ها طول بکشد تا افزایش یابد.

دلیل بزرگ پشت پرده ذخایر کم مهمات آمریکا، عدم تقاضا از سوی خریدار اصلی است: دولت ایالات متحده. مانند هر شرکت دیگری، پیمانکاران دفاعی فقط به اندازه ای که فکر می کنند می توانند بفروشند، تولید می کنند. در حالی که سرمایه گذاری های اخیر ناشی از تجاوز روسیه گامی در مسیر درست است، اما باید تقویت شوند. مگر اینکه دولت نشان دهد که می خواهد بیشتر بخرد، شرکت های دفاعی هرگز بیشتر تولید نخواهند کرد.

علاوه بر داشتن قدرت آتش کافی در جنگ، ارتش به افرادی برای شلیک سلاح نیاز دارد. استخدام نیرو همچنان یک چالش مداوم برای نیروهای مسلح آمریکا است که در سراسر جهان پراکنده شده اند. از زمان پایان جنگ سرد، ما از ارتش خود خواسته ایم که مسئولیت بیشتری را در مکان های بیشتری با افراد کمتری بر عهده بگیرد. این امر منجر به استقرار طولانی مدت در مناطق جنگی شده است و به اعضای ارتش، کشتی ها و هواپیماهای ما فشار وارد می کند.

محدودیت های بودجه، وزارت دفاع را مجبور کرده است که تقریباً ۱۴۰ میلیارد دلار تعمیر و نگهداری تاسیسات خود را به تعویق بیندازد. این کاهش هزینه اجازه می دهد تا مشکلات بدتر شوند - مانند کپک در پادگان های ارتش، سیل در مراکز پزشکی و تخریب کلی پایگاه ها - که به استخدام نیرو و قدرت نظامی ما آسیب می زند. جای تعجب نیست که تنها یک سوم خانواده های نظامی توصیه می کنند که دیگران به ارتش بپیوندند.

اگرچه بودجه پنتاگون زیاد است، اما تنها حدود ۱۷ درصد آن صرف خرید تجهیزات و تسلیحات جدید می شود. بیشتر بودجه دفاعی ما فقط برای حفظ نیرویی که در حال حاضر داریم استفاده می شود - با اکثریت بودجه دفاعی که به بهره برداری و نگهداری نیروهای موجود و افزایش هزینه های پرسنلی اختصاص می یابد، که شامل حقوق بازنشستگی و بیشتر سیستم مراقبت های بهداشتی نظامی می شود. در نتیجه، پنتاگون تجهیزات قدیمی را سریع تر از خرید سخت افزار جدید بازنشسته می کند. ساخت تجهیزات جدید با تاخیر مواجه شده است. زیردریایی های نیمه تمام و کشتی هایی که سال ها از برنامه عقب هستند در کشتی سازی های سراسر کشور قرار دارند.

در سراسر اقیانوس آرام، تخمین ها ظرفیت کشتی سازی چین را بیش از ۲۰۰ برابر ایالات متحده نشان می دهد، و ما بودجه نظامی پکن را تقریباً بیش از سه برابر آنچه به طور علنی ادعا می کند، تخمین زده ایم. به طور مشابه، مسکو سرمایه گذاری های زیادی را به تولید پهپاد، تانک و موشک جدید هدایت می کند و روسیه را قادر می سازد تا از ایالات متحده و اروپا پیشی بگیرد.

اگر ایالات متحده امیدوار است موقعیت خود را به عنوان یک قدرت جهانی حفظ کند، به یک نیروی نظامی به اندازه کافی قدرتمند نیاز دارد تا هر چالشی را دفع کند. با تهدید روسیه به امنیت در اروپا و چین در آسیا، بسیار مهم است که اکنون منابع را بسیج کنیم.

تنها ۳.۵ درصد از بودجه پنتاگون به سرمایه گذاری در موشک و مهمات اختصاص دارد. سیاست گذاران باید کارایی و دامنه خریدهای مهمات پنتاگون را افزایش دهند و در عین حال به صنعت دفاعی روشن کنند که این تقاضا را حفظ خواهد کرد. قراردادهای خرید چند ساله، که به پنتاگون اجازه می دهد به جای مذاکرات سال به سال، قراردادهای بلندمدت منعقد کند، دقیقاً همین کار را انجام می دهد.

این امر در مورد کشتی ها و هواپیماها نیز صدق می کند. ایالات متحده باید صنایع خود را با باز کردن حیاط های جدید، استفاده از متحدان برای تعمیر و نگهداری کشتی های نیروی دریایی ایالات متحده و پایان دادن به بازنشستگی زودهنگام کشتی های جوان، به ساخت تشویق کند. این بدان معناست که خرید بیشتر و به طور بالقوه همکاری با متحدانی که صنایع کشتی سازی قوی دارند.

تمام پیشرفت ها در تولید مهمات، کشتی ها و هواپیماها بدون نیروی آموزش دیده ای برای به کارگیری آنها بی فایده خواهد بود. برای بهبود تعداد استخدام نیرو برای ارتش خود، باید زندگی را برای کسانی که خدمت می کنند بهتر کنیم. هیچ سربازی نباید با تاخیر در مراقبت های پزشکی مواجه شود یا در شرایط ناایمن اسکان داده شود.

در طول چند دهه گذشته، مسئولیت های ارتش ایالات متحده همراه با چالش های پیش روی امنیت ما افزایش یافته است. با این حال، هزینه های امنیت ملی ما نتوانسته است نیازهای ما را برآورده کند. زمان آن فرا رسیده است که این تغییر کند.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.


منبع: خبرآنلاین