این درخت (هوا) را به (سنگ) تبدیل می کند!
به گزارش سرویس اجتماعی وبپیما به نقل از همشهری - تیمی از دانشمندان کنیایی، آمریکایی، اتریشی و سوئیسی دریافته اند درختان انجیر می توانند دی اکسید کربن (CO₂) را از جو جذب و آن را به شکل سنگ های کربنات کلسیم در خاک پیرامون خود ذخیره کنند. این درختانِ بومی کنیا، یکی از نخستین درختان میوه ای هستند که نشان داده شده این توانایی را دارند که به آن «مسیر اگزالات کربنات» گفته می شود.
تمام درختان از فتوسنتز برای تبدیل دی اکسید کربن (CO₂) به کربن آلی استفاده می کنند که تنه، شاخه ها، ریشه ها و برگ هایشان را شکل می دهد؛ به همین دلیل کاشت درختان روش بالقوه ای برای کاهش انتشار CO₂ است. برخی درختان از CO₂ برای ساخت کریستال های اگزالات کلسیم نیز استفاده می کنند. وقتی بخش هایی از درخت پوسیده می شود، این کریستال ها را باکتری ها یا قارچ های تخصصی به کربنات کلسیم تبدیل می کنند؛ همان ماده معدنی که در سنگ آهک یا گچ یافت می شود. این فرایند موجب افزایش pH خاک پیرامون درخت و افزایش دسترسی به برخی مواد مغذی می شود.
Ficus wakefieldii
از بین سه نوع درخت انجیر مطالعه شده، دانشمندان دریافتند گونه Ficus wakefieldii بیشترین کارایی را در جذب CO₂ به شکل کربنات کلسیم دارد. آن ها اکنون قصد دارند مناسب بودنِ این درخت برای کشاورزی جنگلی را با اندازه گیری نیازهای آبی و میزان میوه دهی آن ارزیابی کنند و تحلیل دقیق تری از مقدار CO₂ قابل جذب در شرایط مختلف انجام دهند. بیشتر پژوهش ها درباره مسیر اگزالات-کربنات در زیست بوم های گرمسیری و روی درختانی متمرکز بوده که غذا تولید نمی کنند. نخستین درختِ دارنده ی مسیر فعال اگزالات-کربنات، درخت ایروکو (Milicia excelsa) بوده که می تواند در طول عمر خود یک تن کربنات کلسیم در خاک ذخیره کند. اگزالات کلسیم یکی از فراوان ترین زیست کانی ها است و کریستال های آن توسط بسیاری از گیاهان تولید می شود. میکروارگانیسم هایی که اگزالات کلسیم را به کربنات کلسیم تبدیل می کنند نیز در گستره وسیع وجود دارند. دکتر راولی توضیح می دهد: «شناسایی کربنات کلسیم در محیط های خشک تر آسان تر است. اما حتی در محیط های مرطوب تر هم کربن می تواند ذخیره شود. تا کنون گونه های زیادی از درختان شناسایی شده اند که قادر به تشکیل کربنات کلسیم هستند، اما ما باور داریم شمار این درختان بیش از اینهاست. این یعنی مسیر اگزالات-کربنات می تواند فرصت مهم و کمتر شناخته شده ای برای کمک به کاهش انتشار CO₂ باشد، به ویژه زمانی که برای جنگلداری یا تولید میوه درخت می کاریم.» منبع: عصر ایراناین خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: همشهری آنلاین
