با کی لج می کنیم؟
به گزارش سرویس فیلم وبپیما به نقل از همشهری - این فقط یک تصویر مهیب و ترسناک از نادیده گرفتن مسئله کم آبی در ایران است. مردمی که حتی قطع شدن مکرر آب آشامیدنی خانه ها، تکانشان نداده و هنوز معتقدند که آنقدر آب زیاد است که باید استخرهای ویلایشان را برای تفریح پر کنند یا در چابهار هندوانه بکارند یا در کنار دریاچه ارومیه، میوه های پرآب پرورش دهند.
قطعا می شود درباره این پدیده و پدیده های مشابه دیگر از دریچه جامعه شناسی، ده ها ساعت تحقیق کرد و مقاله نوشت که چه شد که بسیاری از ما حتی در دل بحران هم آن را نادیده می گیریم و مشکل جمع برایمان ناچیز و بی اهمیت به نظر می آید، مقاله ای که باید دولتمردان آن را بخوانند.
زمانی می گفتند آب هست، اما کم است و درست مصرف کنیم، اما تا شیر آب را باز می کردیم و آب می آمد یا کلید برق را فشار می دادیم و لامپ روشن می شد، بحران کمبود را با پوست و استخوان حس نمی کردیم، اما واقعا الان ساعت های زیادی در طول روز در بسیاری مناطق آب و برق قطع می شود و رسما زندگی بسیاری از ما مردم مختل شده، اما همچنان در ادارات همه لامپ ها و کولرها به صورت غیرضروری روشن است و مغازه دار برای فروش بیشتر، با نور زیاد می خواهد اجناسش را در ویترین پرجلوه کند. خیلی از سرایداران جارویشان، فشار آب است و برخی ها برای یک حمام رفتن، از اول تا آخر آب را باز نگه می دارند.
جدی جدی با چه کسی لج می کنیم؟ با خودمان؟ اینکه با هشدارهای نهادهای دولتی درباره صرفه جویی، تقابل شدید داریم و برخی از ما درست برعکس آن عمل می کنیم، در نهایت دودش در چشم چه کسی فرومی رود؟ کسی غیراز ما؟ ای کاش این انگشت اتهام را که یاد گرفته ایم فقط به سوی هم بگیریم یک جا بیاوریم پایین و در کنار مطالبه گری مستمر از دولت در این حوزه ها، صرفه جویی واقعی را در فرهنگ استفاده مان جا بدهیم؛ مثل کشورهای پیشرفته دنیا.
منبع: روزنامه همشهریاین خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و وبپیما صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع: همشهری آنلاین
